صبح که می شد صدای نمکی از کوچه بلند بود. یه گاری هل می داد که توش نون خشک و خرت و پرتایی که ضایعات محسوب میشدن، اون تو می ریخت و به جاش نمک می داد. این گاری ها شاید اولین بازار مصرف دوباره مواد دور ریختنی بودن.
بازیافت و خرید و فروش لوازم دست دوم در گذشته باعث میشد که کمتر چیزی تبدیل به آشغال بشه. مسئله ای که امروزه ازش به عنوان راهکاری برای صرفه جویی در هزینه ها و انرژی و جلوگیری از آلودگی محیط زیست نام برده میشه.
از بین مواد بازیافتی، کاغذ شناخته ترین چیزیه که در مورد بازیافتش شنیدیم. علتش هم، اهمیت این مسئله در حفظ محیط زیست و جنگل هاست. بازیافت یک بسته روزنامه به ارتفاع حدود ۱۸۰ سانتی متر میتونه تضمینی برای بقای یک درخت ده متری باشه و کاغذ روزنامه از جمله کاغذایی هست که میشه به دفعات بازیافتش کرد.
نتیجه یه تحقیق ساده نشون میده که با بازیافت تقریبا یک تن روزنامه، ۱۷ درخت از قطع شدن نجات پیدا میکنن و اینکه توی مصرف ۶۰ هزار گالن آب و ۲۲۵ کیلو وات ساعت برق صرفه جویی میشه. ضمن اینکه به اندازه ۲٫۵۲ متر مکعب از زمین با آشغال پر نمیشه.
با یه نگاه ساده به این عددها، متوجه میشیم که هر زمان ما روزنامه ای رو با بقیه زباله ها میریزیم دور و یا کتاب هایی که نو و سالم هستن اما دیگه کاربردشونو برای ما تموم شد، انبار میکنیم و یا با آشغالا میدیم میره، چقدر به تبر خوردن درخت ها کمک کردیم.
برای همین مسئله، توی کشورهای توسعه یافته، خرید و فروش و تبادل کتاب تبدیل به یه فرهنگ شده تا ضمن، رشد فکری جامعه، برای چاپ کتابایی که میشه از این راه به دست آورد، درختی قطع نشه. حتی توی آلمان دانش آموزان کتابای درسی رو امانت تحویل میگیرن و آخر سال به مدرسه برمیگردونن.
اما توی ایران، ما فرهنگ تبادل کتاب دست دوم، تفکیک روزنامه از زباله های خونگی و صرفه جویی توی استفاده از کاغذ در اداراتمون رو نداریم. همین باعث شده که هر ایرانی در سال ۱۳ کیلوگرم کاغذ مصرف کنه که به طور کلی توی یه سال میشه ۹۱۰ میلیون کیلوگرم!
برای تولید یه تن کاغذ باید ۱۷ درخت تنومند قطع بشه با این حساب در یه سال بیشتر از ۱۵ میلیون درخت نابود میشه. واسه تولید هر هشت جلد کتاب با قطر متوسط هم، یه درخت باید بریده بشه. به خاطر همین چیزا است که توی ۵۰ سال گذشته یک سوم جنگلهای ایران نابود شدن و اگه این روند ادامه داشته باشه ۳۰ سال دیگه هیچ جنگلی توی ایران وجود نداره.
برای جلوگیری از وقوع چنین احتمالی، بهتره چند تا راهکار رو انجام بدیم. اول اینکه کاغذهای باطله رو از بقیه زباله ها تفکیک کنیم و دیگه اینکه فرهنگ خرید و فروش کتاب دست دوم رو گسترش بدیم.
دست فروشهای کنار خیابون که تو بساطشون کتابه، تا حدی این کارو میکنن اما یه روش ساده تر و بی دردسر تر، ارائه کتاب ها از طریق سایت شیپوره. توی این سایت میشه کتاب هایی که دیگه به دردمون نمیخوره رو با یه آگهی رایگان برای عرضه بذاریم.
همیشه هم لازم نیست بابتش یه مبلغی رو دریافت کنیم. معرفی کتاب های دست دوم و در اختیار دیگران قرار دادن به طور مجانی، مستقیما به حفظ محیط زیست و جنگل ها کمک میکنه. رونق این فرهنگ، باعث میشه به جای اینکه مبلغ بیشتری بابت خرید کتاب چاپ جدید، بپردازین، دست دوم اونو تو بازار شیپور پیدا کنین. این یه راه واسه کم کردن هزینه مطالعه هم هست که میتونه تعداد کتابخون ها رو تو کشور بیشتر کنه.
برای دیدن کتاب هایی که تو سایت شیپور آگهی شدخ میتونین به صفحه کتاب در سایت شیپور مراجعه کنین.
اگر فقط آموزش و پروش می تونیت طرحی پیاده کنه که داشن آموزان از کتاب ها سال قبل استفاده می کردن و کتاب ها رو تمیز نگه می داشتن ، جلوی قطع خیلی از درختا گرفته می شد. متاسفانه فصل امتحانات جلوی بعضی مدارس آدم رد میشه فقط صفحات پاره شده کتاب هست که روی زمین ریخته
سلام دوست من بله با نظر شما موافقم فرهنگ سازی حفاظت از محیط زیست باید از دوران دبستان به کودکان آموزش داده بشه.