حتما قبلا در مورد مهارت های نرم (Soft Skills) شنیدهاید. اما آیا میدانید شامل چه مهارتهایی هستند؟
گاهی اوقات از مهارتهای نرم به عنوان “مهارت های لازم قرن 21” ، “مهارتهای فردی” یا “مهارتهای کاربردی” یاد میشود اما آنها در واقع مهارتهایی هستند که مختص هیچ شغل یا رشته خاصی از فعالیتها نیستند. آنها مهارتهایی هستند که باعث پیشرفت شما در فکر کردن، برقراری ارتباط با سایرین و کسب تجربه میشوند. به بیانی دیگر، مهارتهایی هستند که شما برای شکوفایی در شغل آینده خود به آنها احتیاج دارید.
خانم جین هورویتز، زمانیکه در مورد پایهایترین اصول خود برای آموزش صحبت میکرد اشاره کرد:
“افراد را به خاطر نگرش و طرز فکر آنها استخدام کنید، سپس مهارتهای لازم را به آنها آموزش دهید”.
او نتیجه این طرز فکرش را دید و به یکی از بزرگترین الگوها برای استخدام جوانان و نیروی کار جدید تبدیل شد.
“بارها و بارها شنیدهایم که مهارتهای نرم حرف اول را میزنند” این جمله از طرف تری ژرسینسکی، مشاور برتر مدارس در سال 2017 گفته شده است. او معتقد است که این مهارتها باعث پایداری و ثبات شما در کار خواهند شد. بنا به گفته او “کارفرماها میتوانند از میان دانش آموزان و دانشجویان، نیروی کار استخدام کنند و سپس مهارتهای لازم کاری را به آنها آموزش دهند، اما اگر آنها مهارتهای نرم را در خود نداشته باشند این کار بسیار سخت خواهد بود و امکان اینکه بتوانند در کار خود دوام داشته باشند کم است”.
طبق تحقیقات به عمل آمده توسط دانشگاه هاروارد در پروژهای به نام “راههای رسیدن به سعادت“، که در سال 2011 انجام شد، مشخص شد که تعداد دانشجویان فارغ التحصیل از دانشگاه که موفق به پیدا کردن شغل مناسب نشدهاند، رو به رشد است. طبق این تحقیق اکثر این دانشجویان در مهارتهای ارتباطی، فکری، توانایی حل مشکلات و در زمینه خلاقیت کمبودهای شدیدی داشتند.
بروس تولگان، موسس و مدیرعامل شرکت Rainmaker Thinking و نویسنده، در سال 1993 متوجه تغییرات عظیمی در دنیای کار و استخدام کارکنان شد. او متوجه شد که تفاوتی میان نیازها و مهارتهای لازم برای مشاغل در دوره قدیم و نسل جدید وجود دارد. امروزه کارفرماها به دنبال مهارتهایی فراتر از زمینه شغلی در کارکنان میگردند. این مهارت نه تنها خواسته کارفرمایان، بلکه خواسته و نیاز کارکنان نیز هست. آنها به دنبال کسب مهارتهایی از جمله مهارت برقراری ارتباط با دیگران، مهارتهای مدیریتی و برنامهریزی هستند. اکثر کارکنان امروزه بر این باورند که داشتن مهارتهای نرم، بسیار مهم تر و واجب تر از مهارت های شغلی و فنی است.
بالا رفتن ارزش این مهارتها در مشاغل، میتواند خبر بسیار خوشی باشد. دیگر مهم نیست که فرزندان شما در مدرسه و دبیرستان در چه رشتهای تحصیل میکنند. میتوانند این مهارتها را در کنار درس بیاموزند و در محل کار از آنها بهره ببرند. در اینجا به 6 مهارتی که جوانان باید جدا از رشته تحصیلیشان بیاموزند اشاره میکنیم:
-
ارتباطات
مهارت برقراری ارتباط با سایرین، فارغ از زمینه شغلی، از مهم ترین و اصولی ترین مهارت های شغلی است که هم در درون سازمان و هم بیرون از آن مورد نیاز است. کسب این مهارت از نظر والدین نیز بسیار مهم است. طبق نتایج تحقیقات به عمل آمده توسط انتشارات پیرسون، که از طریق شبکه انبیسی منتشر شد، 54% از والدین بر این باورند که مهارتهای نرم برای فرزندانشان بسیار مهم تر از نمرات آنها در درسهایشان است. امروزه به اعتقاد آمریکاییها، مهارتهای نرم مهمترین فاکتور موفقیت کودکان در آینده است.
طبق گفته ژرسینسکی “مهارت ارتباطی معضل بزرگی است. کودکان این نسل، بدلیل فراگیر بودن دنیای مجازی، بیشتر از طریق تکنولوژی ارتباط برقرار میکنند اما زمانی که نوبت به ارتباط رو در رو و حضوری میرسد، هیچ مهارتی ندارند”.
بهرهمندی از مهارت ارتباطی برای کودکان شما به این منظور است که میتوانند نظرات خود را به وضوح بیان کنند، ایدههایشان را در جمع به زبان بیاورند و با گوش دادن مطالب زیادی را فرا بگیرند. با رشد دنیای دیجیتال، این که آنها میتوانند از آن طریق با سایرین ارتباط بگیرند، نکته مثبتی است. داشتن مهارتهای ارتباطی در کنار فعالیتهای اجتماعی، 2 عامل مهم و اصلی ارتباطات است.
کودکان از همین سنین پایین باید یاد بگیرند که چگونه نظراتشان را محترمانه اظهار کنند، خود را در جایگاههای بالاتری تصور کنند، قوانین اجتماع را درک کنند و در یک چهارچوب درست با دیگران ارتباط برقرار کنند.
-
همکاری و کار گروهی
اکثر شرکتها در برخی از مشاغل، نیاز به همکاری و کار گروهی پرسنل دارند. کودکان باید یاد بگیرند که چگونه در یک کار گروهی شرکت کنند. زمانی که یک نیروی کار جدید، وارد سازمان میشود، باید یاد بگیرد که بیشتر از اهداف و نظرات شخصی خودش، به اهداف شرکت و نظرات جمعی توجه کند. بیشتر مواقع این نیروهای کار تازه وارد، خود را بسیار بالا و برتر میبینند که باید یاد بگیرند مانند سایر پرسنل، همه با هم در یک تیم مشغول به کار هستند. باید از استعدادها و مهارتهایشان در راستای کار سازمان استفاده کنند. در شرکتها، از کار تیمی بیشتر برای کارهای دشوار و سخت استفاده میشود که این به این معناست که هر فرد با هر استعدادی در سازمان، برای رسیدن به هدف آن سازمان، مهم است. همکاری و کارگروهی به یک ارتباط قوی و موثر بین همکاران و کارفرمایان نیازمند است.
-
حرفه ای بودن
تغییر موقعیت از مدرسه یا دانشگاه به محیط کار برای هر فرد جوانی یک چالش بزرگ است. حس مسئولیتپذیری و برنامهریزی از دنیایی که جوانان در آن سیر میکردند بسیار فاصله دارد. راه حل این مشکل، عادتهای خوب کاری هستند. وقت شناسی، مسئولیت پذیری و منظم بودن از جمله مهارت های شغلی است که این افراد برای حرفهای بودن به آن نیاز دارند. وقت شناسی ممکن است بسیار ساده به نظر بیاید اما یکی از مهم ترین بخش های حرفه ای بودن در محل کار به شمار میآید.
ژرسینسکی میگوید: “زمانی که ساعت را برای محل کارم تنظیم میکنم، این را در نظر میگیرم که ساعت 8، ساعتی است که من باید پشت میزم آماده برای کار باشم، نه ساعتی که در آن وارد دفتر کار خواهم شد”.
کارکنان تازه وارد باید یاد بگیرند که باید منظم باشند و برای کارهایی که به آنها سپرده میشود مسئولیت پذیر باشند. علاوه بر آن باید بتوانند بسیار واضح و روشن در مورد وظایف و مسئولیتهایشان با کارفرما صحبت کنند تا جای ابهامی در کارشان نباشد.
-
برنامه ریزی و ابتکار عمل
کارفرمایان به دنبال افرادی هستند که در آنها استعداد رهبری و لیدر بودن را ببینند. این به آن معنا نیست که این افراد قرار است مدیریت و رهبری پروژهای را در دست داشته باشند بلکه از آنها انتظار میرود که در هر موقعیتی درست مانند یک لیدر به کارها رسیدگی کنند. این استعداد و پتانسیل رهبر بودن را در برنامه ریزی و ابتکار عمل افراد میتوان یافت. برنامهریزی در محل کار به معنای این است که برای وظایف خود نقشه، برنامهریزی و زمانبندی داشته باشند. در این صورت میتوانند از برنامهها و قوانین حاکم در سازمان پیروی کنند. ابتکار عمل زمانی خودش را نشان میدهد که آنها بتوانند بدون درخواست کارفرما، کار درستی یا عکس العمل صحیحی نشان دهند.
لازمه ابتکار عمل، شوق و حس کنجکاوی نسبت به کاری است که انجام میدهند. این قابلیت برای کارفرما نیز از اهمیت بالایی برخوردار است زیرا میتواند در مواقع لازم، برای انجام کاری بر روی کارکنانش حساب کند. کارکنانی که میخواهند وارد دنیای کار شوند، میتوانند این قابلیتهای خود را مانند برنامه ریزی، ابتکار عمل، سرعت و مسئولیت پذیری را در خود محک بزنند.
-
فکر خلاق و تحلیلگر
تحلیلگر بودن به این معناست که بتواند موضوعی را با آنالیز کردن، آزمایش کردن، تحلیل و بررسی کند. یک ذهن تحلیلگر، هرچیزی را به راحتی نمیپذیرد و همیشه به دنبال امتحان کردن راهها و روشهای دیگر نیز هست. ذهن خلاق نیز به این معناست که به یک مشکل و قضیه طوری نگاه کند که سایرین آن را نمیبینند و بتواند برای آن راهحلهای غیر معمولی پیشنهاد دهد. ذهن خلاق و ذهن تحلیلگر هر دو در کنار هم برای مشاغل لازم هستند. کودکان باید یاد بگیرند که مشکلات را تحلیل کنند و برای حل آنها راهحل پیدا کنند. آن گاه در محل کار خود میتوانند با تحلیل خوب و جامعی از مشکل پیش آمده در سازمان و یا یک راهحل خلاقانه برای آن نزد کارفرما بروند.
-
تسلط و چشم انداز جهانی
در دنیای اقتصاد امروز، تمامی مشاغل نیاز دارند که از احوالات دنیای اطراف با خبر باشند. بسیاری از کارمندان مجبور هستند با افرادی ارتباط برقرار کنند که بسیار با آنها تفاوت دارند. داشتن چشم انداز جهانی به این معناست که آنها بتوانند با تمامی این افراد به درستی، با صبر و شکیبایی و احترام برخورد کنند. مردم باید یاد بگیرند که با تمام افرادی که از نظر سنی، فرهنگی، رنگ پوست و نژاد، طرز تفکر، ایدیولوژیهای متفاوت و جنسیت با آنها تفاوت دارند، با احترام برخورد کنند. تسلط جهانی نیز به این مفهوم است که با مهارتهای ارتباط دیجیتال آشنا باشند. در کنار ارتباطات حضوری، با توجه به عصر دیجیتال، یک فرد باید تفاوت ایمیل یا درخواست رسمی و غیر رسمی را بداند، با نحوه استفاده از نرم افزارهای اجتماعی آشنا باشد و بداند که چطور به صورت آنلاین با سایر افراد ارتباط برقرار کند.
6 مهارتی که در این مقاله به آن پرداختیم از مهمترین مهارت های شغلی هستند که هر شخصی باید با آنها آشنا باشد. این مهارتها که تحت عنوان مهارتهای نرم از آنها یاد کردیم به افراد کمک میکنند تا در محیط کاری به برقراری ارتباط بهتر با سایرن، پیشبرد امور و موفقیت شغلی دست پیدا کنند.
این مقاله جالب بود . همه عموم فکر میکنن حتما باید مدرک انچنانی داشت تا بتونه یه نفر کار پیدا کنه ولی انتخاب های کارفرما ها دقیقا الان درسته امیدوارزم که روزی برسه در کشور خود ما هم شایسته سالاری رو استخدام کنن نه مدرک رو