یک چیز قدیمی، یک چیز نو، یک چیز قرضی، یک چیز آبی، و یک دنیا فرهنگ در رسوم ازدواج انگلیسی امریکایی که باید بدانید.
خرافات و فرهنگ؟ داستان پیچیدهتر از یک ضربالمثل، یک شعر و یا یک شوخی در انواع فرهنگهاست. آنچه در این مقاله خواهید خواند، نگاهی روشن و واضح به یک فرهنگ به ظاهر پیش پا افتاده اما بینهایت مهم در سرنوشت کره زمین است. فرهنگی به اسم قرض، و استفاده! مقاله را با یک فرهنگ رایج امریکایی از یک پیشینه انگلیسی شروع میکنیم:
یک چیز قدیمی، یک چیز نو، یک چیز قرضی، و یک چیز آبی!
شعر بالا (که البته با ترجمه از آهنگ افتاده است)، از آن دست اشعار فولکی است که برای عروسهای انگلیسی زبان خوانده میشود. اگر اهل فیلم و سریال باشید، احتمالا این شعر برای شما ناآشنا نیست. اما فرهنگ پشت آن چیست؟
تاریخ فرهنگی یک چیز قرضی
قرن نوزده میلادی در انگلستان، دقیقا قرن افکار عجیب و داستانهای ترسناک است. فرهنگ عروس دزدی، چشم زخم، یک پیوند نابخوشنود، از همین قرن نوزده انگلستان در لنکشایر سر درآورده است. اما چرا یک شعر کوتاه برای مبارک شدن فرهنگ عروسی؟ انگلیسیها اعتقاد داشتند برای حفظ فرهنگ مقدس ازدواج ، باید جلوی نفوذ فکر بد و نظر بد را بگیرند. آنها که استادان ادبیات هستند، دلایل خودشان را برای غنیمت داشتن چنین فرهنگی داشتند. یکی از این دلایل، تاریخ تغییر اوضاع ازدواج در قرن نوزده انگلستان است.
قرن نوزده، قرن تغییرات فرهنگ، پیشرفت صنعتی، ظهور لیبرالیسم، ظهور افکار استقلال طلبانه زنان، و البته ظهور روانشناسی به عنوان یک علم بود. همه این مسائل نقش تعیین کنندهای در افول ازدواج سنتی و البته گم شدن معنای خانواده داشت. بسیاری از اشعار و داستانها برای تشویق به فرهنگ ازدواج شکل میگرفتند. بعد از انگلستان نیز، درست مثل تمام رسم و رسومی که آنها به خودشان به امریکا بردند، این فرهنگ در امریکا نیز جا باز کرد. اما این فرهنگ، داستانی فراتر از عروس بازی با خودش دارد!
فرهنگ قرض دادن، فرهنگ آرزوها
این شعر معنای خودش را دارد. انگلیسی زبانها اعتقاد داشتند که یک زن میتواند با اولین اقداماتش، فرهنگ یک خانواده خوب یا بد را جا بیندازد. و اگر یک زن از نظر فرهنگی درست برخورد میکرد، یک جامعه از شر نجات پیدا میکرد. این فرهنگ چیزی نبود جز فرهنگ قناعت! در اکثر مقالات شیپور، روی سخن ما مقابله با مصرفگرایی برای نجات کره زمین است.
این موضوع را انگلیسیها زودتر از همه مردم دنیا فهمیده بودند. برای همین، عروس را وادار میکردند با وجود خاص بودن موقعیتش، حتما خودش را مجبور به قرض گرفتن یک چیز مهم از یک عروس دیگر کند. در واقع آنها با این کار چند هدف داشتند. عروس به ازدواج و سپید بختی اعتماد میکرد و مهمتر از آن، یاد میگرفت که از تجملات و خرج بیهوده دوری کند. و چون فرهنگ خانواده دست زن خانواده بود (از یاد نبرید که انگلیسیها به زنان در قدرت اعتقاد خاصی دارند، نمونه آن ملکههای انگلستان هستند) و او کنترل کننده اقتصاد خانواده به حساب میآمد، با این کار هم به همسرش و هم به فرزندان آیندهاش یاد میداد که برای خوشحالی، نیازی به مصرف گرایی نیست.
یک چیز قدیمی و فرهنگ پیشینیان
اینکه عروسها در انگلستان و امریکا باید روز عروسی یک چیز قدیمی با خود به همراه میداشتند، از فرهنگ مراقبت از فرزند آینده میآید! اما آسمان به ریسمان چه ربطی دارد؟
در واقع این چیز قدیمی یک وسیله یا یادگاری کوچک از گذشته عروس است. این چیز قدیمی فرهنگ مراقبت را به افراد میآموزد. با این فرهنگ، تازه عروس یاد میگیرد از تمام چیزهای نو در زندگی خودش نیز طوری مراقبت کند تا روزگاری به یک گنجینه موثر تبدیل بشوند. از عزیزترین بخش زندگی آیندهاش، احتمالا فرزندانش، گرفته تا حتی وسایل و چیزهای دور ریز. این فرهنگ یک گوشزد به آیندگان است، برای یادآوری این موضوع که شروع، هرچقدر هم دلانگیز وابسته به گذشته است. گذشتهای مثل کره زمین که نباید فراموش بشود.
یک چیز آبی و فرهنگ عشق ورزی
اینکه چرا عروسها باید یک چیز آبی با خود داشته باشند، یک فرهنگ عجیب در انگلیس و امریکا و بسیار بحث برانگیز است. میپرسید چرا؟ به این دلیل که آبی در روانشناسی وابستگی عجیبی با افسردگی دارد. اما در قدیم این طور نبوده است.
فرهنگ رنگ آبی، از سخاوت آبی دریا و آبی آسمان و عشق میآید. در واقع چیز آبی نماینده عشق ورزیدن بدون هیچ پیش شرط و معاملهای است. انگلیسیها و آمریکاییها با این کار به زوج جوان یادآور میشوند که زندگی شروع عشق خالص و بدون پیش شرط است. یک عشق معصوم مثل بچهها. بدون توقع و چشمداشت. یک چیز آبی، فرهنگ محبت را به عروس و داماد خوب یاد میدهد. جای تعجب نیست که اگر عروس و دامادی حقیقتا یک چیز آبی را مغتنم بدانند، یاد میگیرند که هیچ ادم دیگری در اطرافشان و هیچ شئ یا بخشی از طبیعت را نباید نادیده بگیرند و نسبت به آن بی توجه باشند.
بررسی فرهنگ قرض و دست دومی در یک عروسی!
اما تمام اینها در کنار داشتن یک چیز جدید، که میتواند لباس و کفش و هر کدام از اکسسوری عروس باشد، یک تابلو اعلانات برای یک فرهنگ جذاب و زیبا است. فرهنگ دست دومی، علی رغم نامش، یک اتفاق جدید در پی گرم شدن کره زمین نیست. نه فقط در امریکا و انگلستان، بلکه فرهنگهای مختلف زیادی راه خودشان را برای هشدار دادن درمورد اتفاقات بد آینده، و یا ایجاد یک فرهنگ خوب برای آینده دارند. فرهنگ «یک چیز قرضی یک چیز قدیمی» شاید در عروسیهای انگلیسی و آمریکایی عجیب به نظر برسد، اما قطعا گامی موثر در بیدار کردن جوانها برای مقابله با فرهنگ مصرفگرایی در آستانه زندگی مشترکشان بوده و هست.