دوران دانشجویی میتواند نقطه عطف زندگی هر شخص باشد؛ تاثیر این دوران طلایی روی آینده نوجوانان، امری اجتناب ناپذیر است. با شروع سال تحصیلی، دانشجویان نیز از تب و تاب آمادگی برای سال تحصیلی عقب نمیمانند و دستخوش این حال و هوای خوش میشوند. این که در چه شهری و چه رشتهای تحصیلات آکادمیک خود را آغاز کنید، به نوع انتخاب رشته و رتبه شما بستگی دارد، اما دوران دانشجویی برای افرادی که باید در خانههای دانشجویی یا خوابگاههای دانشجویی اقامت کنند، چالشی فراتر از تهیه کیف و کتاب و لوازم تحریر است!
اگر جزو دانشجویانی هستید که سرنوشت، شما را از خانواده دور کرده و خوابگاه دانشجویی هم چندان به مذاقتان خوش نمیآید، بهتر است زندگی دانشجویی را با خانه دانشجویی امتحان کنید. این مقاله به صورت مختصر اما مفید، زیر و بم زندگی در خانه دانشجویی را برایتان روشن میکند؛ در ادامه با ما همراه باشید.
1) به دنبال یک همخانه خوب باشید
همخانه خوب است اما نه هر همخانهای! زندگی در یک شهر غریب، دور از خانواده و بدون حضور آنها، پیچیدهتر از چیزی است که تصور میکنید. برای انتخاب همخانه وسواس به خرج دهید و تا از سلامت رفتاری و روانی او مطمئن نشدید، دم به تله ندهید. اساس تهیه خانه دانشجویی، فراهم آوردن محیطی آرامتر از خوابگاه دانشجویی است ولی اگر در انتخاب هم اتاقی خود سهلانگاری کنید، رنگ آرامش را نخواهید دید.
2) به مسیر سرویسهای دانشجویی توجه کنید
شاید بپرسید توجه به مسیر سرویسها چه دخلی به زندگی در خانه دانشجویی دارد، اما بد نیست بدانید حجم قابل توجهی از ایاب و ذهاب شما به دانشگاه به همین سرویسهای ایاب ذهاب دانشجویی وابسته است؛ بنابراین بهتر است آپارتمان جمع و جوری در نزدیکی ایستگاههای سرویس دانشجویی تهیه کنید تا در طول سال، رفت و آمدی بدون دردسر داشته باشید.
3) تحقیق پیرامون محله مناسب را فراموش نکنید
نزدیک بودن خانه دانشجویی به ایستگاه سرویس دانشجویی، به تنهایی نمیتواند ملاک خوبی برای انتخاب درست یک خانه مناسب باشد. قبل از هر چیز در مورد محلههای مورد نظرتان تحقیق کنید تا در دام محلههای بدنام و دردسرهای ناشی از آن گرفتار نشوید. شما قرار است بدون خانواده و به صورت مجردی در یک شهر غریب زندگی مستقلی تشکیل دهید پس امنیت شرط اول انتخاب خانه دانشجویی است.
4) از سلامت رفتاری همسایهها اطمینان حاصل نمایید
همسایه بد، به اندازه همخانه بد میتواند مشکل آفرین باشد. اگر خانهای از لحاظ موقعیت مکانی و نزدیکی به ایستگاه سرویس ایاب ذهاب رضایت بخش بود، مسئله امنیت حکم میکند در مورد سلامت اخلاق همسایهها نیز پرس و جوی اجمالی داشته باشید. برای یک تحقیق نتیجهبخش بهتر است از کاسبان محل غافل نشوید، زیرا در اغلب مواقع (نه همیشه) بهترین منابع برای پرسوجوهای میدانی هستند!
5) خانه را با میدان جنگ اشتباه نگیرید!
لطفا در برخورد با همخانههای خود، سازگاری و انعطاف به خرج دهید. حق همه شما در استفاده از امکانات خانه، به یک اندازه است و هیچ اولویتی در مالکیت وجود ندارد. برای پیشگیری از هرگونه جدال احتمالی، حریم خصوصی و مرزهای خود را برای همخانههای خود روشن کنید. اگر روی لوازم شخصی خود حساس هستید، یا رختخواب و لیوان و لباسهایتان جزو خط قرمز شماست، همان اول بگویید و سنگهایتان را وا بکنید. به قول معروف «جنگ اول بِه از صلح آخر»! مطمئن باشید به مرور زمان و با رعایت حقوق یکدیگر و درک متقابل، محیطی امن و آرام برای تحصیل خواهید داشت.
6) مراقب لوازم شخصی خود باشید
ممکن است گروهی حداقل دو نفره باشید که یک خانه دانشجویی کوچک اجاره کردهاید، اما این نکته را آویزه گوش خود کنید که همخانهای شما خانواده شما نیستند. با آنها محترمانه و مودب برخورد کنید و فضایی صمیمی ایجاد کنید، اما اعتماد صد در صد به شخصی که کامل نمیشناسید، اشتباه محض است و ممکن است عواقب بسیار بدی را بریتان به همراه داشته باشد. اگر لوازم با ارزشی دارید، بهتر است برای نگهداری از آن یک مکان امن را انتخاب کنید، تا کدورتی دامنگیر ارتباطتان با هم اتاقیها نشود. از فاش کردن رازهای مهم زندگی و انتظار بیش از حد نیز بپرهیزید تا این چند سال دانشجویی، به خیر و خوشی تمام شود.
7) قانون گذاری کنید
این حقیقت را بپذیرید که هر یک از شما، از شهری متفاوت، خانوادهای مجزا و کاراکترهای شخصیتی منحصر به فرد هستید؛ پس اختلاف نظر امری طبیعی است. در صورتی که تمایل دارید که نرخ اختلافات را تا جای ممکن کاهش دهید، توصیه میکنیم قبل از ورود به خانه، یک ورق کاغذ بردارید و قوانین مشترک را روی آن بنویسید. این قوانین میتواند شامل موارد زیر یا هر موردی که به توافق طرفین است، باشد:
- روزهای نظافت و نوبتدهی آن
- نوبت ظرف شستن
- محدودیتهای ساعت رفت و آمد به خانه
- ساعت خاموشی
- نوبت آشپزی روزهای تعطیل
- خط قرمز وسایل شخصی
- قواعد امنیتی (قفل کردن درب خانه، پنجرهها، بستن شیر گاز، قفل کشوها و…)
- قوانین مربوط به ورود مهمان
- تعیین ساعات مطالعه
- حریم استفاده از وسایل مشترک (کتری، ظرف و ظروف، یخچال و…)
- تنبیه افراد متخطی
- تعیین سهم هر عضو در مخارج خانه (خوراک، قبوض، شارژ آپارتمان و تمام موارد احتمالی)
و در نهایت خط قرمزهای خاص و منحصر بفرد هر شخص که ممکن است در لیست قید نشده باشد.